🙏🌹 ସୁନା ଓ ଧୂଳି ର ପ୍ରଭେଦ 🌹🙏

"ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ର ପବିତ୍ର ନଗରୀ ପଣ୍ଡରପୁର ଠାରେ ଭଗବାନ ଙ୍କ ଜଣେ ସଚ୍ଚା ଭକ୍ତ ରହୁଥିଲେ । ତାଙ୍କ ନାମ ଥିଲା ରାଙ୍କା ଜୀ , ଏହି ଭକ୍ତ ଜଣକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ରଙ୍କ ଥିଲେ ତେଣୁ ତାଙ୍କ ନାମ ରାଙ୍କା ରହିଥିଲା ବୋଲି ଶୁଣାଯାଏ । ରାଙ୍କା କାଙ୍ଗାଳ, ଅଶିକ୍ଷିତ, ଏବଂ ହୀନଜାତି ହେବା କାରଣରୁ ଜଗତ ର ଦୃଷ୍ଟିରେ ନୀଚ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ତୀବ୍ର ବୈରାଗ୍ୟ ଏବଂ ପରମ ଭକ୍ତି ର ପ୍ରଭାବ ରେ ଭଗବାନ ଙ୍କର ବଡ଼ ପ୍ରେମପାତ୍ର ଥିଲେ । ରାଙ୍କା ଜୀ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସାଧ୍ୱୀ ପତିବ୍ରତା ଏବଂ ଭକ୍ତିପରାୟଣା ଥିଲେ । ବୈରାଗ୍ୟ ରେ ତ ଇଏ ପତି ରାଙ୍କା ଜୀ ଙ୍କ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ଥିଲେ । ଦିନରାତି ପତିସେବା ଏବଂ ଭଜନ ଧ୍ୟାନ କରୁଥାଆନ୍ତି । ଜଙ୍ଗଲ ରୁ ବାଛି ବାଛି ଦୁଇ ପ୍ରାଣୀ ସୁଖିଲା କାଠ ଗୋଟାଇ ଆଣନ୍ତି ତାକୁ ବିକ୍ରୟ କରି ଯାହା ଉପାର୍ଜନ ହୁଏ ତାକୁ ଆଣି ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଖରେ ଅର୍ପଣ କରି ଭୋଗ ଲଗାଇ ଏମାନେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି ।

ରାଙ୍କା ଜୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କୁ ଏମିତି ଦୁଃଖ ରେ ଦେଖି ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଭକ୍ତ ନାମଦେବ ଜୀ ଙ୍କୁ ଭାରି ଦୁଃଖ ହେଲା । ସେ ରାଙ୍କା ଜୀ ଙ୍କୁ ଧନ ଦେବା ପାଇଁ ଭଗବାନ ଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ । ନାମଦେବ ଜୀ ଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ମିଳିଲା "ରାଙ୍କା କିଛି ନେବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ, ଯଦି ତୁମେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହଁ କାଲି ପ୍ରାତଃ ସମୟରେ ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ଲୁଚି ଦେଖିପାର । ରାଙ୍କା ଜୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଯେଉଁ ବାଟ ଦେଇ ନିତ୍ୟ ଯିବା ଆସିବା କରନ୍ତି ସେହି ବାଟରେ ଗୋଟିଏ ଟଙ୍କା ର ଥଳୀ ଧରି ଭଗବାନ ଅଲଗା ହୋଇ ଛିଡା ହୋଇଗଲେ ।

ପ୍ରାତଃ କାଳୀନ ସମୟ । ରାଙ୍କା ଜୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କାଠ ଗୋଟାଇବା ପାଇଁ ଜଙ୍ଗଲ କୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ଯାଉ ଯାଉ ରାଙ୍କା ଜୀ ଙ୍କ ପାଦ ରେ ଏକ ଟଙ୍କା ଥଳୀ ଲାଗିଲା । ରାଙ୍କା ଜୀ ତଳେ ବସିପଡ଼ି ଦେଖିଲେ ସୁନା ମୋହର ଭରା ଥଳୀ ଟିଏ । ତୁରନ୍ତ ରାଙ୍କା ଜୀ ତା ଉପରେ ଧୂଳି ଢାଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଏତିକି ବେଳକୁ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଆସିଲେ ସେ କହିଲେ "କେଉଁ ଜିନିଷ ଉପରେ ଧୂଳି ଢାଳୁଛନ୍ତି ଆପଣ? ରାଙ୍କା ଜୀ ସ୍ପଷ୍ଟ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ । ସ୍ତ୍ରୀ ପୁଣିଥରେ ପଚାରିବାରୁ ରାଙ୍କା ଜୀ କହିଲେ "ଏଠାରେ ସୁନା ମୋହର ଭରା ଥଳୀ ଟିଏ ପଡ଼ିଥିଲା, ମୁଁ ଭାବିଲି ତୁମେ ପଛରେ ଆସୁଛ କାଳେ ଏହି ସୁନାଥଳୀ ଦେଖି ତୁମ ମନରେ ଲୋଭ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଯିବ ତେଣୁ ମୁଁ ୟା ଉପରେ ଧୂଳି ଢାଳି ଦେଉଛି ।"

ପରମ ବୈରାଗ୍ୟବତୀ ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ଵାମୀ ଙ୍କ ଠାରୁ ଏହି କଥା ଶୁଣି ହସିଲେ ଏବଂ କହିଲେ "ପ୍ରାଣନାଥ..! ସୂନା ଆଉ ଧୂଳି ରେ ପ୍ରଭେଦ କ'ଣ? ଆପଣ ଧୂଳି ଦ୍ଵାରା ଧୂଳି କୁ କ'ଣ ପାଇଁ ଢାଙ୍କୁଛନ୍ତି ?

ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କ ଠାରୁ ଏହି କଥା ଶୁଣି ରାଙ୍କା ଜୀ ଙ୍କୁ ବଡ଼ ପ୍ରସନ୍ନତା ହେଲା । ସେ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କୁ କହିଲେ "ମୋ ବୁଦ୍ଧି ରେ ତ' ସୁନା ଆଉ ମାଟି ର ପ୍ରଭେଦ ଭରି ରହିଛି ତୁମେ ତ ମୋ ଠାରୁ ଆହୁରି ଆଗକୁ ବଢ଼ିଗଲଣି ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ତୁମେ ।

ଏହି ବଙ୍କା ବୈରାଗ୍ୟ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ନାମ ବାଙ୍କା ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ଭଗବାନ ଲୁଚି ଲୁଚି ଭକ୍ତ ର ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଦେଖି ହର୍ଷିତ ହେଉଥାନ୍ତି । ଭକ୍ତ ନାମଦେବ ଜୀ ରାଙ୍କା ଜୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କ ଏଭଳି ଦୁର୍ଲଭ ଭକ୍ତି ଦେଖି ନିଜକୁ ଛୋଟ ତୁଚ୍ଛ ଭାବୁଥାନ୍ତି । ସନ୍ଥ ନାମଦେବ ଭଗବାନ ଙ୍କୁ କହିଲେ "ହେ ପ୍ରଭୁ, ଯାହାଙ୍କ ଉପରେ ଆପଣ ଙ୍କ କୃପାଦୃଷ୍ଟି ହୋଇଯାଏ ତିନି ଲୋକ ର ରାଜ୍ୟ ମଧ୍ୟ ତାକୁ ମୋହିତ କରି ପାରେ ନାହିଁ । ଆପଣ ଙ୍କ ଛଡ଼ା ତାକୁ ଅନ୍ୟ କିଛି ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ । ଯାହାକୁ ଅମୃତ ର ସ୍ଵାଦ ମିଳିଯାଇଛି ତାକୁ ସାଧାରଣ ଗୁଡ଼ ଚିନି କ'ଣ ମିଠା ଲାଗିବ?

ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ଭଗବାନ ସେଦିନ ଭକ୍ତ ରାଙ୍କା ଜୀ ଙ୍କ ପାଇଁ ଜଙ୍ଗଲ ରୁ ସମସ୍ତ ସୁଖିଲା କାଠ ର ବୋଝ ନିଜେ ବୋହିଆଣି ତାଙ୍କ ପଛପଟେ ରଖିଦେଇ ଗଲେ । ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଦେଖି ରାଙ୍କା ଜୀ ଭାବିଲେ ବୋଧହୁଏ ଏହି ବୋଝେଇ ଅନ୍ୟ କାହାର ହୋଇଥିବ । ପର ଜିନିଷ ରେ ହାତ ମାରିବା ପାପ କହି ସେ ସେହି କାଠ ବିଡ଼ା ଆଡ଼କୁ ଦୃଷ୍ଟି ମଧ୍ୟ ଦେଲେ ନାହିଁ । ସେଦିନ ସୁଖିଲା କାଠ ନମିଳିବାରୁ ଦୁହେଁ ଘରକୁ ଫେରି ଆସିଲେ । ସେହି ଦିନ ଦମ୍ପତି ଙ୍କୁ ଉପବାସ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ସେମାନେ ମନେ ମନେ ବିଚାର କଲେ "ଏହା ସେହି ସୁନାଥଳୀ ଦେଖିବା ର ଫଳ ଅଟେ ।" ଯଦି ସେ ଥଳୀ କୁ ହାତ ଲଗେଇ ଥାଆନ୍ତୁ ଜଣାନାହିଁ କ'ଣ ଯେ ହୋଇଥାଆନ୍ତା !" ଶେଷରେ ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ଭଗବାନ ଉଭୟ ଙ୍କ ଭକ୍ତି ଓ ସରଳତାରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଉଭୟଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ ଦର୍ଶନ ଦେଇ କୃତାର୍ଥ ଓ ଧନ୍ୟ କଲେ ।"🙏

🙏🌹 ନମୋ ନାରାୟଣ 🌹🙏