ଅଫେରନ୍ତା ଅତୀତ

ଅତୀତ ଏକ ଏପରି ଦିଗ୍‌ବଳୟ, ଯାହା ସବୁବେଳେ ଆମ ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ଥାଏ, କିନ୍ତୁ ତାହାକୁ ଫେରି ପାଇବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ। ଏହା ଏକ ନଈ ପରି, ଯାହା ସମୁଦ୍ର ଆଡ଼କୁ ବହିଯାଏ, କିନ୍ତୁ କେବେ ବି ଫେରି ଆସେ ନାହିଁ। ଅତୀତ ଆମ ଜୀବନର ଏକ ଅଂଶ, ଯାହା ଆମକୁ ଅନେକ ସ୍ମୃତି ଦେଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ସେହି ସ୍ମୃତିକୁ ପୁଣି ଥରେ ବଞ୍ଚିବା ଆମ ପାଇଁ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ।

ମଣିଷ ଜୀବନରେ ଅତୀତର ଭୂମିକା ବହୁତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ଏହା ଆମକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ଅନୁଭୂତି ଦିଏ ଏବଂ ଆମର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱକୁ ଗଢ଼ି ତୋଳିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ। ଅତୀତରେ ଘଟିଥିବା ଘଟଣା, ଦୁଃଖ, କଷ୍ଟ ଆମକୁ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରେ। ଯେଉଁମାନେ ଅତୀତରୁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ନିଜର ଭବିଷ୍ୟତକୁ ସୁଧାରି ପାରନ୍ତି।

କିନ୍ତୁ ଅନେକ ସମୟରେ ମଣିଷ ଅତୀତରେ ଏତେ ବୁଡ଼ି ରହିଯାଏ ଯେ, ସେ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ଭୁଲିଯାଏ। ଅତୀତର ସୁଖମୟ ସ୍ମୃତି ତାକୁ ଆନନ୍ଦ ଦିଏ, କିନ୍ତୁ ଦୁଃଖଦ ଘଟଣା ତାକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦିଏ। ଯେଉଁମାନେ ଅତୀତର ଦୁଃଖକୁ ଭୁଲିପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେମାନେ ସବୁବେଳେ ଚିନ୍ତାରେ ରୁହନ୍ତି ଏବଂ ନିଜର ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ନଷ୍ଟ କରନ୍ତି।

ମୋ ଜୀବନରେ ମଧ୍ୟ ଏପରି ଅନେକ ଘଟଣା ଘଟିଛି, ଯାହା ମୋତେ ଅତୀତକୁ ଫେରିଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଛି। ମୋ ବାଲ୍ୟକାଳ ଗାଁରେ କଟିଥିଲା। ସେହି ସମୟର ସ୍ମୃତି ମୋ ମନରେ ଏବେ ବି ସତେଜ ହୋଇ ରହିଛି। ଗାଁର ନଈ, ପାହାଡ଼, ସବୁଜ ବନାନୀ ଏବଂ ସେଠାକାର ସରଳ ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ମୋର ଅନେକ ସୁନ୍ଦର ସ୍ମୃତି ଜଡ଼ିତ ଅଛି। ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ସହରର ଜଞ୍ଜାଳମୟ ଜୀବନରେ ଥକିଯାଏ, ସେତେବେଳେ ମୋର ମନ ଗାଁକୁ ଫେରିଯିବାକୁ ଚାହେଁ।

କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ଅତୀତକୁ ଫେରିଯିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ। ସମୟ ବଦଳିଛି, ପରିସ୍ଥିତି ବଦଳିଛି ଏବଂ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ବଦଳି ଯାଇଛନ୍ତି। ମୋ ଗାଁ ଆଉ ସେହି ପୂର୍ବପରି ନାହିଁ। ସେଠାରେ ଏବେ ଆଧୁନିକତାର ଛାପ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି। ନୂଆ ଘର ତିଆରି ହୋଇଛି, ରାସ୍ତାଘାଟ ବଦଳିଛି ଏବଂ ଲୋକମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରାରେ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଛି।

ଅତୀତକୁ ଫେରି ନ ପାରିବାର ଦୁଃଖ ମୋତେ ଅନେକ ସମୟରେ ହତାଶ କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ଜୀବନ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାର ନାମ। ଅତୀତକୁ ଧରି ବସି ରହିଲେ, ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ନଷ୍ଟ କରିବା ସହିତ ଭବିଷ୍ୟତ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ଧକାର ହୋଇଯିବ। ମୁଁ ଅତୀତରୁ ଶିକ୍ଷା ନେଇ ବର୍ତ୍ତମାନରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରୁହେ।

ଅତୀତ ଆମର ଏକ ଅଂଶ, କିନ୍ତୁ ଏହା ଆମର ସର୍ବସ୍ୱ ନୁହେଁ। ଆମେ ଅତୀତରୁ ପ୍ରେରଣା ନେଇପାରିବା, କିନ୍ତୁ ସେଥିରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ରହିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। ଜୀବନ ଏକ ନିରନ୍ତର ଯାତ୍ରା, ଯାହା ସବୁବେଳେ ଆଗକୁ ଗତି କରେ। ଏହି ଯାତ୍ରାରେ ଆମକୁ ଅନେକ ନୂଆ ଲୋକ ମିଳନ୍ତି, ଅନେକ ନୂଆ ଅନୁଭୂତି ହୁଏ ଏବଂ ଅନେକ ନୂଆ ସ୍ମୃତି ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ। ତେଣୁ, ଅତୀତକୁ ଭୁଲି ନୂଆ ଆଶା ଓ ଆଶ୍ୱାସନା ସହିତ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ହିଁ ଜୀବନର ପ୍ରକୃତ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ୍।

ଅଫେରନ୍ତା ଅତୀତ

ଜୀବନଶୈଳୀ