ମୋ ପ୍ରେମ କବିତା ର ନାୟିକା ସେ
ତା ରାଜକୁମାର ରାଣୀ ସାଜିଚି
ମୋ ହୃଦୟ ର ପ୍ରତି ସ୍ପନ୍ଦନ ସେ
ତା ହୃଦୟ ରୁ ମୋର କାଢି ଦେଇଚି
ମୋ ନିଜକୁ ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ତୋ ମନ ତାକୁ କାହିଁ ଚାହୁଁଚି...?

କଲମ ଧରିଲେ ହାତ ରେ ମୁଁ ତୋ ନାଁ ଲେଖି ଦେଉଚି
ସାଧା କାଗଜ ରେ କିଛି ଆଙ୍କୁଚି ତୋ ଚେହେରା ଆଙ୍କି ଦେଉଚି
ନା ନିଜର କରିପାରିଲି ନା ମୋ ନିଜ ଠୁ ଦୂରେଇ ପାରୁଚି
ମୋ ନିଜକୁ ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରେତୋ ମନ ତାକୁ କାହିଁ ଚାହୁଁଚି?

ପ୍ରେମ ମୋର ସତ୍ତା ହରା ଛାଇ କମ୍ ବେଶି ଖାର
ଦେଖେ ଯେବେ ସ୍ଵପ୍ନ ରାତି ତୋର ସ୍ମୃତି ଆସେ ଭାସି
ପ୍ରେମ ବାଜି ହରି ଯାଇ ଲୁହ କାଇଁ ଝରୁଉଚୁ
ମୋ ନିଜକୁ ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରେତୋ ମନ ତାକୁ କାହିଁ ଚାହୁଁଚୁ .??

ଜଦି କେବେ ଦେଖା ହୁଏ ଅଚାନକ ତୋର ମୋର
କହିବିନି ତୋତେ କେବେ ହେଲୁନି ତୁ କାହିଁ ମୋର
ଦେଇଥିବା କଥା ତୋର ମନେ ଆସେ ବାରମ୍ବାର
ନୂଆ ନୂଆ ବାହା ହେଇ ଯାଉଛି ସେ ଶାଶୁ ଘର
ଅଚିହ୍ନା ମୁଁ ତୋ ପାଇଁ ବୁଝିଲାନି ମନ ମୋର
ବୁଝଉଛି ନିଜକୁ ମୁଁ ସେ ଏବେ ଆଉ କାହାର

ତୁମେ ଗଲା ପରେ

ପ୍ରେମିକା ଟି ର ଯେବେ ଅନ୍ୟ ସହ ବାହାଘର ହୋଇଯାଏ ପ୍ରେମିକ ର ମନ ର କଥା