ମନେ ପଡେ ସେ ପିଲାଦିନ

ସେ ବାଲିଘର

ସେ କିତ୍ କିତ୍ ଖେଳ।

ନା ଥିଲା କିଛି ଚିନ୍ତା

ନା ଥିଲା କିଛି ଦାୟିତ୍ଵ

ନା ଥିଲା କିଛି ଶୋଚନା

ନା ଥିଲା କିଛି ବାହାନା।

ନା ଥିଲା କିଛି ବାଧ୍ୟବାଧକତା

ନା ଥିଲା କିଛି ଧରାବନ୍ଧା ନିୟମ

ନା ଥିଲା କିଛି ଆକଟ

ନା ଥିଲା କିଛି ବନ୍ଧନ।

ମନେ ପଡେ ସେ ଅବାଧ ସ୍ଵାଧୀନତା

ଗାଆଁ ତୋଟା ମାଳରେ ବୁଲିବାର

ବରଗଛ ଓହଳରେ ଝୁଲିବାର

ବଂଶୀକଣ୍ଟା ପକାଇ ମାଛ ଧରିବାର।

ମନେ ପଡେ ସେ କାଗଜ ଡଙ୍ଗା ବର୍ଷାଦିନର

ଜୋର୍ ରେ ପଵନ ହେଲେ ଆମ୍ବ ଗଛ ମୂଳକୁ ଧାଇଁବାର

ଖୁଦୁରକୁଣୀ ପୂଜା ପାଇଁ ଫୁଲ ଚୋରାଇବାର

ମିଛିମିଛିକା ଭାତ ଡାଲି ରାନ୍ଧି ଖାଇବାର।

ଯେତେ ଖାଇସାରିଲା ପରେ ବି ମନେ ପଡେ ବୋଉ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ ଥରେ ବସି ଖାଇବାର

କ୍ରିକେଟ୍ ଖଳୁଥିବା ସାନ ଭାଇକୁ ପଢା ପାଇଁ ରାସ୍ତା ଉପରେ ବାଡି ଧରି ଗୋଡାଇବାର

ସେ ଛେଳି ରାଜକୁମାରୀର ଅସରନ୍ତି କାହାଣୀ ବାପାଙ୍କର

ପଣିକିଆ ନ କହି ପାରିଲେ ସେ କାନମୋଡା ତାଙ୍କର।

ମନେପଡେ ବାହାରକୁ ଆସି ପଡୋଶୀ ଘର ଟିଭିକୁ ଲୁଚି ଲୁଚି ଅନେଇବାର

ସେ ବ୍ଲାକ ଆଣ୍ଡ ହ୍ୱାଇଟ୍ କୋଣାର୍କ ଟିଭି ପ୍ରଥମ ଥର ଘରକୁ ଆସିବାର

ଚିତ୍ରହାର ଦେଖି ପାର୍କ ରେ ଗଛମୂଳେ ହିରୋ ହିରୋଇନ୍ ମାନଙ୍କୁ ଖୋଜିବାର

ମରିଯାଇଥିବା ହିରୋ କୁ ଆଉ ଗୋଟେ ଫିଲ୍ମ ରେ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଯିବାର।

ମନେପଡେ ସେ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ରାଗରୁଷା

ପୁଣି ତାଙ୍କ ସହିତ ମିଳାମିଶା

ମନେ ପଡେ ସେ ସାଙ୍ଗ ମେଳର ଗପସପ

ପୁଣି ସେ ମନଖୋଲା ହସ।

ମନେ ପଡେ ସେ ଖଜା

ମାମୁଁ ସାଙ୍ଗରେ ବୁଲିବାର ମଜା

ପଖାଳ ଭାତ ସାଙ୍ଗ କୁ ଶାଗ ଭଜା।

ମନେ ପଡନ୍ତି ସେ ଆଈ ଅଜା ।

ମନେ ପଡେ ସେ ଆମ୍ପ୍ରୋ ବିସ୍କୁଟ, ବମ୍ବାୟା ଲଡ଼ୁ, କୁଲ୍ଫି , ସୁନପାମ୍ପଡି

ମନେ ପଡେ ସେ ରାମାୟଣ, ମହାଭାରତ,ରଙ୍ଗୋଲି,

ଆଉ ପୁଣି ସେ ସୁରଭି।

ମନେ ପଡେ ସେ ପିଲାଦିନ

ସେ ବାଲିଘର

ସେ କିତ୍ କିତ୍ ଖେଳ।।।

ମନେ ପଡେ ସେ ପିଲାଦିନ!!!