ଏହା କାର୍ତ୍ତିକ ମାସ ଧର୍ମର ମାସ,

ଭକ୍ତିରେ ଭରିଥାଏ ଦିନର ପ୍ରଭାସ ।

ହବିଷ୍ୟା ନିୟମେ ନାରୀ ପୁରୁଷ ସବୁ,

ଉପବାସ କରି ଗାଉଥାନ୍ତି ବିଷ୍ଣୁର ଗୁଣ ଗୀତ ଅଭିଭବୁ ।

ବୃନ୍ଦାବନେ ପ୍ରଭାତେ ଜାଗେ ଭକ୍ତ ମଣି,

ମୃଦୁ ସଙ୍ଗୀତ ଧ୍ବନି ରାୟ ଦାମୋଦର ମଣି ।

ମାଟି ମୁରୁଜ ପାଖରେ ଚିତ୍ର ମୁଗ୍ଧ ରଙ୍ଗ,

ଧର୍ମ ଓ ଶୃଙ୍ଗାର ମିଶି ଜାଗେ ଭକ୍ତି ଆନନ୍ଦ ଭରିତ ସଙ୍ଗ ।

କାର୍ତ୍ତିକ ମାହାତ୍ମ୍ୟ ଶୁଣି ସେଇ ଭାବେ,

ବିଷ୍ଣୁ ପାଦେ ମନ ରଖି ଉପବାସେ ଯାଇଥାଏ ଭାବେ ।

ସନ୍ଧ୍ୟାର ଦୀପ ଜାଳି ମନେ କହେ ନିଜେ,

“ପାପ ଦୂର ହେଉ, ପୁଣ୍ୟ ହେଉ ସଜେ।”

ଶେଷ ପାଞ୍ଚ ଦିନ ପଞ୍ଚୁକ ଭାବେ ପାଳେ,

ମନୁଷ୍ୟ ଆମିଷ ତ୍ୟାଗେ ନିୟମେ ନିଜ ମାଳେ ।

ଭିଷ୍ମ ପିତାମହ ତିନିବାଣ ଶୟ୍ୟା ନେଇ,

ପାଞ୍ଚ ଦିନ ଧରି ଧର୍ମର ଅନୁଷ୍ଠାନ କରିଥିଲେ ତାହା ହେଇ ।

ତାହିଁପାଇଁ ତା' ନାମେ ହେଲା “ଭିଷ୍ମ ପଞ୍ଚକ”,

ଏହି ପାଞ୍ଚ ଦିନେ ଭକ୍ତିର ହୁଏ ରତ୍ନ ରାଶି ସ୍ଵପ୍ନକ ।

ସାଗରେ ସ୍ନାନ, ଦୀପ ଦାନ, ନାରୀ ମାନେ ମନେ,

କାହାରି ପ୍ରାର୍ଥନା ଗୁଞ୍ଜେ ଅମୃତ ଗୀତ ଧରି ଧରେ ।

ଶେଷ ଦିନ ଆସେ ପୂଣ୍ୟ ପଞ୍ଚୁକର ଶେଷ,

ନୌକା ଚାଲେ ରାମଘାଟ ଦେଇ ହୋଇ ପବିତ୍ର ଦେଶ ।

ଶୀତ ରାତିରେ ଜହ୍ନ ଅଲୋକ ଝରିରେ

,"ଆ କା ମା ବୈ ଗାନେ ମିଶି ହୃଦୟ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ କରି ।

ଆକାଶେ ଦୀପ ଜଳି, ଘରେ ହସେ ମନ,

ଧର୍ମ ଭକ୍ତି ଓ ପ୍ରେମେ ଭରି ଉଠେ ସାରା ଜଗତ ଗଣ ।

ପୂଣ୍ୟ ପଞ୍ଚୁକ ମାସ ଏହି ଭାବେ ଜଣାଏ,

ପାପ ତ୍ୟାଗି ଧର୍ମରେ ଜୀବନ ମାନବ ଖୋଜି ଥାଏ ।

ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରେ ପଞ୍ଚୁକ ମହୋତ୍ସବ,

ଭକ୍ତ ଜନ ହୋଇ ମନେ ଭକ୍ତିର ଉତ୍ସବ ।

ଏକାଦଶୀ ଦିନେ ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ବେଶ,

ଠିଆକିଆ ବେଶ ନାମେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଅତି ଦେଶ ।

ଦ୍ୱାଦଶୀ ଦିନେ ବାଙ୍କଚୁଡ଼ା ବେଶ ତାହା,

ବାମନ ବେଶ ନାମେ ଜଗତେ ଜଣା ।

ତ୍ରୟୋଦଶୀ ଦିନେ ତ୍ରିବିକ୍ରମ ବେଶ,

ଆଡ଼କିଆ ବେଶ ନାମେ ହୁଏ ଉଲ୍ଲାସ ଦେଶ ।

ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀ ଦିନେ ଲକ୍ଷ୍ମୀନୃସିଂହ ବେଶ,

ଡାଳିକିଆ ବେଶ ନାମେ ମହିମା ଅନେକ ଦେଶ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଦିନେ ରାଜରାଜେଶ୍ଵର ବେଶ ତିନି,

ସୁନା ବେଶ ମଣି କିଆ ଦେଖି ଭକ୍ତ ମନେ ଶାନ୍ତି ମିଳେ ଜଣି ।

ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ମହିମା ଅପାର ଅନନ୍ତ,

ପୂଣ୍ୟ ପଞ୍ଚୁକ ରେ ହୁଏ ଧର୍ମ ଓ ଭକ୍ତି ଅଶେଷ ସନ୍ଥ ।

!! ସୁଶାନ୍ତ କୁମାର ସାସମଲ

ହନୁମାନ ନଗର ଆସ୍କା ରୋଡ଼

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଗଞ୍ଜାମ !!