ଶନିବାର ଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ସଂଜୟ କଫି ପିଇ ମୋବାଇଲ ରେ ନିଉଜ ଦେଖୁଥାଏ ତାର ଦିଦିଙ୍କର କଲ୍ ଆସିଲା । ଆଉ ବ୍ରୋ କଣ କରୁଛୁ ଆଜି ଶନିବାର ସ୍ପେଶାଲ କଣ ? ବୋଲି ଦିଦି ପଚାରିଲେ । ସଂଜୟ - "ଶନିବାର ନା ଛେନା । ଆଜି ସେକେଣ୍ଡ ଶନିବାର ନା ଫୋର୍ଥ ଶନିବାର । ତମର ଆଜି ସିନା ଅଫିସ ଛୁଟି ମୋର କାହିଁ ।" ଦିଦି ହସି ହସି କହିଲେ ଆରେ ଆରେ ମୋ ଭାଇ ର କି ଦୁଃଖ ସବୁ ଶନିବାର କିନ୍ତୁ ଛୁଟି ଦେବା କଥା ସତରେ । ସଂଜୟ କହିଲା ଶନିବାର ରେ ଏତେ ଜଲଦି କାହିଁ ଉଠିପଡ଼ିଲୁ । ଦିଦି -" ନାହିଁ କିଛି ନାହିଁ ଏମିତି ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା । ରିଷି ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପଢ଼ିବାକୁ ଉଠିଲା ତ ସେଥିପାଇଁ ଉଠି ପଢ଼ିଲି ।" ଆରେ ସୁନ ସେ ଝିଅ ର ନମ୍ବର ତୋତେ ସେଣ୍ଡ କରିଦେଇଛି ଆଜି କଥା ହୋଇଯିବ ଦୁଇଜଣ କୋଉଠି ଦେଖା କରିବ । କିଛି ବାହାନା ନକରି ସିଧା ପହଂଚିଯିବୁ ସେଠି । "ମୁଁ କହୁନି ସେଇଠି ହିଁ ବାହାଘର ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କିନ୍ତୁ ଥରେ ଦେଖି ଆସେ କଣ ଅସୁବିଧା ଅଛି" ବୋଲି ଦିଦି କହିଲେ । ସଂଜୟ ଭାବୁଥିଲା କହିବ ଯେ ସେ କଥା ହୋଇଥିଲା ମେସେଜ ରେ କିନ୍ତୁ ରହିଗଲା । ଦିଦି ପୁଣି ପଚାରିଲେ ତୁ କଣ ପିନ୍ଧିକି ଯାଉଛୁ କାଲି ? ସଂଜୟ କହିଲା କଣ ପିନ୍ଧିବି ଟି ସାର୍ଟ ଗୋଟେ ପିନ୍ଧିଦେଇଯିବି। " ଟି ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧି ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ? ଏବେ ବୁଝି ପାରୁଛି ସିଙ୍ଗଲ କାହିଁକି ଅଛୁ ତୁ ଏଯାଏଁ ନା ନା ଇଂପ୍ରେସନ କଣ ରହିବ" ବୋଲି କହିଲେ । ସଂଜୟ କହିଲା ପ୍ରଥମ ଥର ତାକୁ ଯେମିତି ଦେଖୁଛି ଆଉ । ଏ ଡ୍ରେସ ଫ୍ରେସ ତାକୁ କିଛି ଇଂପ୍ରେସ କରେନି ତାକୁ ଭଲରେ ଜାଣିଛି ମୁଁ । ଦିଦି କହିଲେ ତୁ ଯେମିତି କହୁଛୁ ତୁ ତାକୁ ଇଂପ୍ରେସ ପାଇଁ ଟ୍ରାଏ କରୁଥିଲୁ । ସେତେବେଳେ ସାଙ୍ଗ ଥିଲା ଏବେ ବାହାଘର ପାଇଁ କଥା ପଡ଼ୁଛି ତ ଟିକେ ଷ୍ଟାଇଲ ରେ ଯିବା କଥା ନା ଆଉ । ତା ମାନେ ନୁହେଁ ସିଧା ବର ବେଶରେ ପଳେଇବୁ ତାକୁ ଦେଖା କରିବୁ ବୋଲି ଟିକେ ଭଲରେ ବାହାରିକି ଯିବୁ ନହେଲେ କଥା ମାନି ଆଜି ଡ୍ରେସ ଗୋଟେ କିଣି ଆଣେ । ସେ ହଁ କହି ରଖିଦେଲା ।

ତାର ଆଜି ବି ମନେ ଅଛି ଥରେ ମୋହିନୀ କହିଥିଲା ବ୍ଲୁ କଲର ର ଡ୍ରେସ ସଞ୍ଜୟ ମୁହଁ କୁ ଭଲ ମାନେ ବୋଲି ଲଗାତାର ଚାରି ଦିନ ସେହି ଡ୍ରେସ ଟିକୁ ପିନ୍ଧି କଲେଜ ଯାଇଥିଲା ସେ ଶେଷରେ ବର୍ଷା ପାଣି ର ଉଶୁମାଳିଆ ଗନ୍ଧ ଯୋଗୁଁ ପିନ୍ଧିବା ସମ୍ଭବ ହେଲାନି । ମୋହିନୀ ର ଯେଉଁ ରଙ୍ଗ ର ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧି ଆସେ ସେହି ରଙ୍ଗ ର ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧି କଲେଜ ଯିବାକୁ ତାର ଗୋଟେ ଅଲଗା ପାଗଳପଣ ଥିଲା । ଯଦିଓ ତା ଉପରେ ଏସବୁ ବିଶେଷ ପ୍ରଭାବ ପକାଉ ନଥିଲା।

ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ ଅଫିସ ରୁ ଫେରି ଡ୍ରେସ ଦେଖୁଥାଏ କଣ ପିନ୍ଧିବ କାଲି । ମୋହିନୀ ର ଫୋନ ଆସିଲା । ହେଲୋ ମୋହିନୀ good evening କହି ଫୋନ ଉଠେଇଲା ସଂଜୟ । ମୋହିନୀ କହିଲା very good evening । କାଲି କେତେବେଳେ ଦେଖା ହଉଛନ୍ତି କିଛି କହିଲୁନି ତ । ସଂଜୟ କହିଲା ତୁ କହ କାଲି କେତେବେଳେ ଓ କୋଉଠି ଦେଖା କରିବା ମୋର ଚଳିବ । ମୋହିନୀ କହିଲା ତାହେଲେ ତୋର ପ୍ରିୟ ସ୍ଥାନ ମନ୍ଦିର ଯିବା ତାପରେ ଲଞ୍ଚ ପାଇଁ କୋଉଠିକି ଯିବା କାଲି ଭାବିବା । ସଂଜୟ - ଠିକ ଅଛି ତାହେଲେ bye କହି ଫୋନ ରଖୁଥିଲା । ମୋହିନୀ ପଚାରିଲା ଏତେ ଦିନ ପରେ ଦେଖା ହେବା ତୁ କଣ ଖୁସି ନାହୁଁ ? ସଂଜୟ - " ଜାଣିନି..... ଟିକେ ନର୍ଭସ ଅଛି ଏତେ ସବୁ ଜିନିଷ ଏତେ ଜଲଦି ହେଇଯାଉଛି ସହଜରେ ବୁଝି ପାରୁନି"। ମୋହିନୀ କହିଲା "ସତରେ ମୁଁ ବି ଭାରି ନର୍ଭସ ଅଛି । ଆମେ କଲେଜ ଟାଇମ ରେ ବି ସାମ୍ନାରେ କଥା ହୋଇ ପାରୁନଥିଲେ। ତୁ ତ ବିଲକୁଲ ବଦଳିନୁ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଏବେ ବହୁତ ବକବକ କରୁଛି "।ସଂଜୟ କହିଲା "ମୁଁ ଯଦି ବଦଳି ଯାଇଥାନ୍ତି ହୁଏତ ଜୀବନ ସାରା କିଛି ଲୋକଙ୍କ ମୁହଁ କୁ ଚାହିଁ ନଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ଯାଉଛି ଆଉ କାହିଁକି ମୁଁ ଜାଣିନି"। ମୋହିନୀ କହିଲା ସବୁ ବୁଝୁଛି ତୁ କଣ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ । କାଲି ଆସିଲେ ତୋତେ ସବୁ କହିବି ତୋ ଇଚ୍ଛା ତୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବୁ କି ନାହିଁ । ଆଉ ପାରିବୁ ଯଦି କାଲି ବ୍ଲୁ ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧିକି ଆସିବୁ ତୋତେ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଲାଗେ । ସଂଜୟ କହିଲା ଆଉ ତୁ ଯାହା ପିନ୍ଧିଲେ ବି ଚଳିବ କିନ୍ତୁ ଡେରି କରିବୁନି ମୋତେ ତୋର ସେଇଟା ଭାରି ବିରକ୍ତ ଲାଗେ।

ଫୋନ ରଖିସାରିବା ପରେ ଖାଇକି ଶୋଇବାକୁ ଗଲା । ତାକୁ ଲାଗୁଥଲା ଆଜି ରାତି ବୋଧେ ସବୁଠୁ ଲମ୍ବା ରାତି । ସେ ଖୁସି ଯେତେ ଅଛି ସେତେ ଅସ୍ଥିର ବି ଅଛି । ଏ ସବୁ ସ୍ୱପ୍ନ ନୁହେଁ ତ । ଯଦି ସକାଳୁ ଆଲର୍ମ ବାଜିବ ଓ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ପରେ ଲାଗିବ ଇଏ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲା ବହୁତ ବାଧିବ । ଏମିତି କେତେଥର ସ୍ବପ୍ନ ସକାଳ ଅଳସ ସହ ଭାଙ୍ଗିଛି ତାହାର ହିସାବ ନାହିଁ।

କଲେଜ ର farewell ଦିନ ର ଗୋଟେ ଗୋଟେ ସ୍ମୃତି ଆଖିରେ ଝଲସି ଉଠୁଛି ସିନେମା ଭଳି । ସେଭଳି ହେବନି ତ ? ନା ନା ଏଥର ଆଉ ସେଭଳି ହେଇପାରିବନି । ସେଦିନ ର ପ୍ରଶ୍ନ ଉତ୍ତର ଅଙ୍କକଷା ଭିତରେ ନିଦଟା ଲାଗିଯାଇଛି ।

ସକାଳୁ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା ବେଳକୁ ଛଅ ଟା । ଆଜି ଗୋଟେ ନୂଆ ସକାଳ ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଯେମିତି ତାକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲା। ଆଉ ବୋଉ ର କଲ ତକିଆ ତଳୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଶୁଣା ଯାଉଥିଲା।

କ୍ରମଶଃ

କୈବଲ୍ୟ ନାୟକ

Kaibalya Nayak

ସଂଯୋଗ(ଭାଗ-5)ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ Sanjog Odia love story

A story by Kaibalya Nayak